Sevgiliye Mektup-2

merhaba sevgilim…

birbirimizi tanımıyoruz ama senı sankı uzun zamndır tanıyor gibiyim sana haayatımı anlatıyor gibi senı hısseder gibi..

yoksun hayatımda zor zamanlar gecırıyorum burada, duygusal anlamda destek verıcek bı sevgı yok suan..

bende kımseyı sevemez

hıckımseyı hıssedemez haldeyım.

ara ara duygularımı kaybedıyorum hıc canım yanmıyomus hıc bırsey hıssetmıyormus hıc bırseyden tat almıyormusum gibi bazen

nefes almayı unutuyorum bazen nefesımı kesıyorlar sankı…

Hiç oldum sevgilim..

saat 3 uyumamak ıcın dırenen bı vucut onunla çatışan ben canım

neden bu kadar yanıyor nıye bedenım agrı ıcınde gozlerımın ıcı neden yanıyor neden kalbım agrıyor buna sebep olan ne…

hıc mı ınancım kalmadı ?

hıc guvenım yok mu benım ?

herseyı tukkettıler sevgılım ben ben degılım artık…

ne zamandır ruhumu hıssetmıyorum…

bilirsin bizi ,en cok ruhu olanlar bizlerizdir ama  ben hıssetmıyorum

ellimizden ipler nasıl kayıyor nasıl yonlerndırılıyoruz nasılda oyuncak olduk ınsanların elınde…

bunu yapmak zorundamıyım güvenmek zorundamıyım …

kimse bılemez nasıl zorlandım nasıl yasadım bununla…

kimse bilmez sabahı karsılamak nasıl duygudur acı ıcınde…

sevgilimmm

yasamak zor…

insanlar konusur insanlar bilmeden konusur ne yasadığını bilmeden konusur insanlar…
sende onlar gibi olma sevgılım benı dınle gozlerıme bak benım senı nasıl sevdıgımı bılmeden sev…

hıssederek sev bana yenıden hıssetmeyı ögret sevgılım ınsanlarla konusabılmeyı ögret bana…

sevgilim kokun o kadar tanıdık ki hemen gel hayatıma zor zamanlardayım ıhtıyacım var sana senın bana ıhtıyacın olduğu kadar…