Batuhan Dedde Şiirleri – 1

Batuhan Dedde..

yazdıklarını anlayabilmek için onunla aynı şeyleri ya da benzer şeyleri hissetmek, düşünmek gerekiyor.

kalem, kağıt ya da her ne ile yazıyorsa onun aracılığıyla, kelimeleri baştan çıkaran cümelelere sahip yazar…

sevdiğim kadın,
kalabalık bir ihanet pazarında
beni elinden yere düşürdü.
kalabalıktı.
üzerime bastılar ve
dağıldım.
annemi kaybettiğim gün
kokaine bulaşmış bütün yüzlerimi
aynalarda tek tek vurdum.
bam! bam!
aslen yalnızdım.
kütüğüm kimyasal maddelere kayıtlıydı
sentetik bir mahallede yaşarken
sen tetiktin.
seni çektiler.
şimdi senin yerine kafamın içinde
sıcacık kurşunlar dolaşıyorlar.
öyle sessizce ölüverirken yerde
elimden bir sokak çocuğu tuttu
sonra da zehirli bir iğne
akrebin rolüne soyunan.
kolunun birini aşka kaptırmış
çolak şahmeranlar vardı
geceleri saçlarımı kanlı bir tarakla tarayan.
eroin gibi beyaz bir rüyanın gölgesinde
şehvetimi beslemek için elini uzatan bir cinin
bileklerini kestim.
biliyordum; nankördüm.
yüzüme bağırmalarına gerek yoktu.
nankörlük ettiler.
öfkelendim.
cesedimi orada bırakarak yürüyüp gittim.
bunu da hatırlayın;
babamı ilk kez bir kemoterapi seansında sevdim.düşüyordum.
buz gibi bir bahar sabahına tutundum
avuçlarımdan kaydı bütün donuk kiraz ağaçları;
düştüm.
kalktım.
bir bacağımı orada bırakarak yola koyuldum.
annemi bir uyuşturucu ticaretinde
kaybettiğimi
aslında bir hakikat kadar esaslı biliyordum.
sırf intikamsı bir aktivite olsun diye
beni ayaklarımdan
ihanete asan bütün kadınları zıvana yaptım.
gözlerimi yumdum
bir nefes aldım
ve işte;
ölümü soluyorum.

annemi uyuşturucu ticaretinde kaybettiğim gün
bir şeyler olmalıydı.
esrarlı bir şeyler,
sinestezik ve buğulu bir şeyler
ele verirken kendini kokain kokan günceler;
canım acıdı; diye bağırıyordu.
ipuçları teninden sarkan narkotik cinayetler.
bir şeyler olmalıydı o gün
kasvetine yaraşır bir şeyler havanın
şanına yakışır bir şeyler gecenin
beynimi ele geçiren o esrar kokusunun.
tadına varmalıydı o gün bir göz ağlamanın
bir bilek kanamanın
birkaç damar eroine sarılmanın
ve gri bir buluta asarken cesetleri
çamaşır makinesinden çıkarttığım,
polise yakalanmamalıydım.
yoksa daha çok katil olacaktım
kırmızı, erkeklerden de hoşlanacaktı
bu bir memeye ihanet olacaktı
çok ayıptı.
sonra babam da gidecekti
onu da kaybedecektim ama yüzüm gülecekti
ki bu, ruhsal sorunlarımı deşifre eden
bir tabancadan başkası değil…